In de Hoornstraat, aan de hoek met de Veldstraat, getuigen drie Stolpersteine van drie slachtoffers van de blinde Jodenhaat tijdens de Tweede Wereldoorlog: Sophie Loeb-Bloch en haar dochter en schoonzoon Margueritte ‘Margot’ Bloch en Marcel Levy. Haar jongste dochter, schoonzoon en hun twee kinderen konden ontkomen aan het nazigeweld en heropenen na de oorlog de beroemde Patisserie Alsacienne van bonne-maman Sophie. Vorig jaar werd het verhaal van de Gents-Joodse bakkersfamilie Bloch in de Tweede Wereldoorlog in een boek gegoten door Tina de Gendt en Karel van Keymeulen.
Het is de vroege morgen van 15 mei 1940. “De hele familie Bloch staat in de deuropening te staren terwijl de chauffeur de koffers in de taxi laadt. Hoeden op, jassen dicht, iedereen klaar voor vertrek. De hond Gypsie springt vrolijk tussen de benen van de vertrekkers door, zich niet bewust van situatie. Plots gritst bonne-maman Sophie haar eigen koffer weg van het deurgat en zegt: ‘Ik ga niet mee. Gaan jullie maar.’”
Een uur eerder had een vriendelijke wijkagent Rodolphe Bloch gewaarschuwd dat het front gebroken was en het tijd was om te vertrekken. Rodolphe is vastbesloten om zijn gezin uit handen van de nazi’s te houden. Hij wil met zijn vrouw Alice en kinderen Nicole (14) en Jacques (12) naar een tante in Engeland vluchten.
Met deze scène – die zo als scenario van een film kan dienen – begint het boek over de vlucht van de familie Bloch uit Gent in de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn vastbesloten de gebeurtenissen af te wachten en voorlopig bij een tante in Londen in te trekken. De oprukkende Duitsers beslissen er anders over: het gezin van Rodolphe zal na lange omzwervingen via Frankrijk en Portugal vier maanden later in New York belanden. Het gezin blijft er tot aan het einde van de oorlog. Eind december 1945 komen ze – dik tegen de zin van de jongste zoon Jacques – terug naar Gent.
In Gent vinden ze een lege bakkerij terug: noch bonne-maman Sophie, noch tante Margot, noch nonkel Marcel heeft de oorlog overleefd. Pas jaren later zal duidelijk worden dat ze naar Auschwitz zijn gebracht met één van de 26 treinen die uit de Kazerne Dossin in Mechelen vertrokken zijn, met in totaal 25.484 Joden en 352 Sinti aan boord. Slechts 1291 van hen keerden terug naar huis…
Het verhaal van de familie Bloch getuigt van het doorzettingsvermogen van een hecht gezin én dat er altijd mensen zijn die hun nek uitsteken om anderen te helpen. Het boek is literaire non-fictie en is bijzonder boeiend en vlot geschreven. De auteurs slaagden er in om aan het innerlijke leven van de Blochs een geromantiseerde maar zeer menselijke en waarschijnlijke inhoud te geven die nauw aansluit bij hetgeen Jacques en Nicole Bloch hen vertelden tijdens urenlange gesprekken.
Tina De Gendt & Karel van Keymeulen,
Het verhaal van de familie Bloch: een Joodse patissier op de vlucht tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Lannoo,
Tielt,
263 blz.
€ 19,99
★★★★★
Comentários