Heel wat Gentse huizen werden vijfhonderd jaar geleden in de kleur ‘Isabel’ geschilderd. Het is een bleekgele of perkamentachtige kleur, die een mengeling is van geel en wit, waarin geel de overhand heeft.

Slechts één van deze huizen heeft de tand des tijds doorstaan: de houten gevel aan de Lieve. Je kunt het zien vanop de Onthoofdingsbrug aan het Gravensteen. Het huis zelf ligt in de Jan Breydelstraat. De zaak Proof is er gevestigd.

Maar hoe komt deze bleekgele kleur aan haar naam ‘Isabellageel’?

Koningin Isabella van Castilië, de grootmoeder van keizer Karel V, heeft samen met haar echtgenoot Ferdinand van Aragon, Spanje opnieuw heroverd op de Moren. Historici noemen deze periode de Reconquista. De ene na de andere stad wordt vlot teruggewonnen. Slechts één stad blijf in 1491 weerstand bieden: Granada. Omdat de strijd tegen dit laatste moslimbolwerk maar blijft duren, roept Isabella goddelijke hulp in. Maar omdat God eerst wil krijgen eer hij geeft, belooft ze niet meer van onderhemdje te veranderen zolang Granada niet terug Spaans is geworden. Na een jaar van belegering wordt de stad op 2 januari 1492 door Emir Mohammed Abu Abdallah – ook gekend als Boabdil de Spanjaard – overgeven aan de Katholieke Koningen. Isabella heeft woord gehouden en verandert pas in Granada van onderlijfje. Dat had intussen een bleekgele kleur gekregen … Van de geur werd niets overgeleverd …

Het huis met de laatste houten gevel van Gent wordt het huis van Jan Brouckaerd genoemd. Hij was in de eerste helft van de 14de eeuw de eigenaar van verschillende huizen. Waarschijnlijk werden deze huisjes begin de 15de eeuw samengevoegd tot één groter huis met een houten voor- en achtergevel. Later werd het achterhuis naar de Lieve toe verbouwd en werd het hout gerecupereerd om de achtergevel te bekleden.

Omdat houten huizen een groot gevaar betekenen voor stadsbranden – de grote brand in Londen in 1666 zal ook hier wel een grote indruk achtergelaten hebben – werd in 1671 door het stadsbestuur beslist dat houten gevels niet meer mochten gebouwd of hersteld worden. De typische stenen trapgevels schieten dan ook sinds de 17de eeuw als paddenstoelen uit de grond … In de 18de eeuw gaat de stad nog verder en worden subsidies gegeven om gevels te verstenen.

Van de meer dan 4000 houten gevels in het middeleeuwse Gent waren er begin de 18de eeuw nog 800 overgebleven. In 1812 waren dat er nog slechts 58 en sindsdien verdwenen ze allemaal – op één na – uit het Gentse stadsbeeld.